Gdy ktoś pyta mnie „czym się zajmujesz?”, miewam kłopot, aby odpowiedzieć jednym zdaniem.

Interesuje mnie stwarzanie sytuacji polegających na łączeniu praktyki i teorii w obszarze pracy z fotografią, pamięcią, lokalną historią. Poszukuję takich sposobów patrzenia, które wpływają na sposób myślenia. Fotografia interesuje mnie zarówno jako przedmiot, obraz i praktyka. Bywa dla mnie narzędziem pracy lub przedmiotem badań. Jeśli zajmuję się przeszłością to zwykle po to, aby dowiedzieć się czegoś o teraźniejszości.
Pracuję w muzeach, organizacjach pozarządowych, na uniwersytecie, w swoim samochodzie, w lokalnych domach kultury, w prywatnych domach i w dużych galeriach sztuki.
Działam na pograniczu – łączę rozmaite strategie i metody działania: animację kultury, pracę ze społecznością, sztukę, pracę z archiwami, historię mówioną, etnografię, reportaż, perspektywę krytyczną.
Bywam kuratorką, reporterką, artystką, animatorką, koordynatorką, autorką tekstów i pomysłów, badaczką, reporterką, fotografką, edukatorką, nauczycielką akademicką, tutorką, opiekunką artystyczną.
Czasami realizuję swoje pomysły, czasami pracuję zespołowo, czasami wspieram innych w realizowaniu ich własnych projektów.
Mieszkam w Warszawie i Wrocławiu, ale działania realizuję na terenie całej Polski.
Mam psa, który nazywa się Cukier.

* * *

Agnieszka Pajączkowska (ur. 1986) – kulturoznawczyni, badaczka historii codziennych praktyk fotograficznych, twórczyni projektów interdyscyplinarnych, fotograficznych i kulturalnych, animatorka kultury, kuratorka, tutorka i coach, absolwentka studiów doktoranckich w Instytucie Kultury Polskiej UW, autorka tekstów naukowych i reportaży.
Od 2012 roku prowadzi Wędrowny Zakład Fotograficzny (www.wedrownyzakladfotograficzny.pl). W podejmowanych działaniach łączy refleksję akademicką z praktyką twórczą i animacją kultury. Interesuje ją rzemieślnicza i użytkowa historia fotografii i jej związki z praktykami codziennymi, archiwami i lokalną historią. W 2015 roku była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w obszarze „Sztuki wizualne”. W 2016 roku w ramach TIFF Festival we Wrocławiu prezentowana była jej autorska wystawa Wędrowny Zakład Fotograficzny na Dolnym Śląsku. 
Laureatka konkursu „Kulturysta Roku 2016” – nagrody przyznawanej przez Radiowy Dom Kultury, audycję w Trójce.
W 2017 roku była członkinią rady programowej TIFF Festival – edycji odbywającej się pod hasłem „Zasoby”. Od 2018 wchodzi w skład rady programowej Instytutu Fotografii Fort w Warszawie.
Współpracowała z Domem Spotkań z Historią w Warszawie nad wystawą fotografii Album rodzinny: SPOJRZENIA (wspólnie z Moniką Szewczyk-Wittek).
Jest autorką wystawy Co widzisz? Patrzenie na archiwalne fotografie w Gdyni w Muzeum Miasta Gdyni.
Współtworzyła projekty: Tożsamości odzyskane. Interwencje, Migawki  i Seminarium wizualne (Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę”), Wizualny Eksperyment Muzealny (Stowarzyszenie Katedra Kultury), Coś, co zostanie. Lokalne działania z Zapisem socjologicznym Zofii Rydet (Fundacja im. Zofii Rydet).
Tutorka i artcoach z doświadczeniem wsparcia animatorów i twórców w projektach Młode menedżerki kultury, Mistrz i uczeń, Migawki. Spotkania z fotografią, Polis(h) Photo Lab, Strefa Eksperymentu (wszystkie projekty w ramach działań Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę”).
Należy do sieci Latających Animatorów Kultury, współtworzy Towarzystwo Krajoznawcze Krajobraz oraz Kolektyw Terenowy, z którym rozwija ideę łączenia etnografii, animacji i sztuki.
Jako autorka działań i animatorka współpracuje m.in. z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę”, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacją Archeologii Fotografii.
Jako autorka tekstów naukowych i publicystycznych publikowała m.in. w „Kontekstach”, „Zagładzie Żydów”, „Kulturze i Historii”, „Widoku”, „małej kulturze współczesnej”, „Res Publice”, „Dwutygodniku”, „Krytyce Politycznej”, „Widoku”, „Wysokich Obcasach”.